Zomer 2022: Over o.a. knoflook & tweehuizige amaranth

Lieve lezer,

Hieronder vind je een kleine recap van de drukste periode van het moestuinjaar: de zomer. Wieden, bouwen en zaaien waren nevenactiviteiten, want gedurende dé oogstperiode was het verwerken van de gewassen natuurlijk de hoogste prioriteit. Veel leesplezier! 

Juni/Juli

De één is dol op knoflook, de ander moet er niets van hebben. Te uwer informatie: ik behoor tot de eerste categorie. 🧄😃 En dus was het geen gek idee om in mijn eerste seizoen als moestuinier ruimte in mijn tuin te maken voor knoflookplantjes. Knoflook telen duurt best lang, maar op 28 juni was het (eindelijk) tijd om de knoflook te rooien. En voor een eerste keer was (en ben) ik dik tevreden met de opbrengst! 

Eigenlijk hoor je na het oogsten van knoflook direct het zand eraf te spoelen, maar wegens omstandigheden was ik daar niet aan toegekomen. Op zich geen ramp, maar aangezien ik het drogingsproces niet wilde onderbreken, probeerde ik er uiteindelijk maar zoveel mogelijk zand vanaf te borstelen. Dat is 's winters namelijk wel handig in het gebruik. Maar 't is niet echt een aanrader. Het meeste zand was te erg gehecht aan de bol. Om er nog een beetje zand vanaf te krijgen, moest ik kracht zetten en daarmee beschadigde ik soms een stengel. En juist die stengel moet je uiteindelijk vertellen of de knoflook genoeg gedroogd is. Als die namelijk droog is en je hem door kunt knippen, is de knoflook droog genoeg om te bewaren. Je knipt het dorre loof er dan af en stopt de knoflook bijvoorbeeld in een open emmer of kist (het liefst op een koele en donkere plek). Op die manier kun je de knoflook nog heel lang bewaren. Om knoflook te laten drogen, kun je het het beste ophangen in een koele, droge ruimte. Vaak zie je dat het gevlochten wordt. In mijn geval waren de stengels al te droog om dat plan nog uit te kunnen voeren. Dus legde ik ze in de schuur of hing ik ze in onze bijkeuken. En vrij snel daarna konden ze in een bakje de kelder in. 😃 Maar laat ‘t voor ons allen een les zijn: wil je ‘s winters simpel gebruik maken van je zelfgeteelde knoflook, dan moet je direct na het oogsten van de plant even tijd voor ‘m maken. 😉

De maand juli stond verder vooral in het teken van de pluk en het verwerken van de zwarte bessen. De goede snoeibeurt in het voorjaar had de struiken goed gedaan, want we haalden er zo’n 11 kilo bessen vanaf. En dan te bedenken dat sommige takken nauwelijks te bereiken waren en de vogels ook maar al te graag een hapje mee-aten… 

In de tuin was onze belangrijkste taak onkruid wieden. We oogstten we een aantal zakken zomerpostelein. De bonen-, wortel- en komkommerplanten groeiden hard. De zonnebloemen werden een stuk minder hoog dan vorig jaar, maar deden het verder wel goed. Achterin mijn moestuin kwam een deel van de door mij gezaaide bloemen op en spontaan opgekomen teunisbloemen, goudsbloemen en de gezaaide afrikaantjes zorgden voor een vrolijke verrassing. De kruidentuin werd al mooi gevuld door rozemarijn, koriander, basilicum, citroenmelisse en oregano. 

Op ons andere stukje land stond de prei die we hadden laten doorschieten prachtig te bloeien. Naast dat het een leuk gezicht was, was het ook heel goed voor de bijtjes! 🐝 En het was tijd om de knoflook te oogsten. Ik was dik tevreden met de opbrengst, zeker voor een eerste keer!

Augustus

Moestuin Naturaleza🌱 ging even zelf op avontuur en dat leverde bij thuiskomst natuurlijk bergen onkruid op. Desondanks kreeg ik ook een lach op mijn gezicht, want de moestuin stond vol met bloemetjes! Naast dahlia’s, zonnebloemen, een paar laatste calendulas en andere restjes van de lentebloemen, waren er ook heel wat gewassen, zoals radijs, koriander en basilicum, doorgeschoten. Hoewel het uiteraard de bedoeling was om het merendeel daarvan in de keuken te gebruiken, voordat ze doorschoten, was het nu dat even anders liep ook op deze manier wel een leuk gezicht.

Daarnaast trok een behoorlijk grote plant mijn aandacht. Niet één, maar misschien wel tientallen exemplaren hadden zich verspreid over mijn tuin. Ik dacht in eerste instantie dat het verdwaalde aardappels waren, maar het bleek om tweehuizige amaranth te gaan! Aanvankelijk hoopte ik daar nog iets van te kunnen maken, maar dat bleek niet zo makkelijk. Tweehuizige amaranth is namelijk eetbaar, maar kan gif bevatten. Aangezien  ik niet zo één twee drie wist hoe ik erachter kwam of dat nu het geval is en mijn moestuin zo langzamerhand was veranderd in een wildernis, heb ik besloten alle exemplaren uit mijn tuin te verwijderen. Dat was een enorme klus, aangezien de planten al erg groot waren geworden en vooral heel veel diepe en grote wortels hadden. Zie hieronder de 'before' en 'after'.

Before.

After.

Nadat de tweehuizige amarant op de afvalberg terecht was gekomen, begon het gevecht tegen harig knopkruid, melde en nog veel meer soorten bijkruid en hoog gras. Terwijl die plantjes een voor een in de emmer verdwenen, kwam ik ook zaadzettende gewassen tegen. Omdat zaad dat voortkomt uit gewassen in je eigen tuin vaak ook het beste werkt in je tuin, probeer ik ieder seizoen zoveel mogelijk zaad te winnen. Hoewel ik dat de vervelendste klus van het jaar vind, heb ik er volgend seizoen wel veel plezier van. En dus begon ik weer aan deze eindeloze bezigheid. Als eerste waren rucola, teunisbloem en calendula aan de beurt.

Toen het grote on- / bijkruid grotendeels geweken was, werd het tijd om gaas en net weg te halen, aangezien veel gewassen nu niet meer beschermd hoefden te worden. En dan nog even over de oogst. De snijbonen die wat langzaam opkwamen en er zieliger uit leken te zien dan vorig jaar, leverden toch heel wat mooie en smakelijke bonen. Hetzelfde gold voor de sperziebonen. Hoewel het loof van de worteltjes al bruin begon te kleuren, waren de wortels zelf nog heel klein. In de hoop dat ze nog een klein beetje zouden groeien, liet ik ze zo lang mogelijk in de grond zitten. Verder groeiden de maïsplanten lekker door en werden de koolrabi's om de beurt groot genoeg om te worden geoogst. De komkommerplanten maakten me ook heel vrolijk: de oogst was zeer rijk. Ik ben van mening dat groente of fruit van eigen land altijd lekkerder smaakt dan dat uit de winkel, maar dat geldt toch in ieder geval voor komkommers! Ik heb nog nooit een komkommer van welke winkel dan ook geproefd die lekkerder of even lekker was als die uit mijn eigen moestuin. Toch wonnen de courgettes weer dit seizoen: die bleven maar oogst leveren. De laatste oogst van deze zomer bestond uit onze eerste uien ooit (zeer tevreden mee) en een maaltijd worteltjes. En ohja, we konden onszelf én mijn konijn ook nog blij maken met een beetje krulandijvie van eigen land! 

Tot slot raakte de oogst op en bloeiden alle bloemen, behalve de dahlia’s en afrikaantjes, uit.  Het was dus tijd om de planten die op waren op te ruimen. En als je je tuin leegmaakt, zie je pas hoeveel lege bedjes er zijn ontstaan. Om die leegte in de tuin tegen te gaan, begon ik met het zaaien van wintergroenten zoals raapsteel, spinazie, veldsla en winterwortel (daarvoor was het al redelijk laat, maar ik gaf het toch nog een kans). Ook jonge boerenkoolplantjes kregen een plekje. 

En zo kwam ik weer in de kalmte na de storm terecht. De herfst en de winter zijn in aantocht. Maar ik geniet nog even na van de zomer. Jij ook?

Liefs,

Rachel

Het laatste nieuws van Moestuin Naturaleza🌱 in je mailbox ontvangen? Abonneer je via de homepagina op mijn website!