Najaar 2022: Appelpluk, laatbloeiers & meer

Lieve lezer,

Anderhalve week geleden merkte ik het voor het eerst: de herfst hangt weer in de lucht. Iets in de atmosfeer vertelde me dat de zomer toch echt binnenkort tot een einde zou komen. En de atmosfeer had gelijk, want sinds een weekje is het ‘officieel’ zover. De meteorologische herfst begon natuurlijk al op 1 september en de astronomische herfst begon dit jaar op 23 september (om 03.04 om precies te zijn) 🍂🍁

Ik vind de herfst altijd zo’n magisch seizoen. ‘t Ziet er een beetje treurig uit, al die bomen en struiken die hun blaadjes verliezen, maar tegelijkertijd is dat gedwarrel een heel mooi gezicht. Tijdens een fijne herfstwandeling krijg je bij iedere windvlaag een blaadjesdouche. En die blaadjes vormen dan op de grond dat dikke bladerdek waar je vroeger als kind (en soms nu nog steeds 😉) vrolijk doorheen stampte. Alsof iemand een rood-oranje-geel-bruin tapijt heeft uitgerold over de bosgrond en de straten en grasvelden in de omgeving. Hoewel in de herfst de buitentemperatuur daalt, maken de mooie kleurtjes in de natuur het toch weer iets warmer. 

In de moestuin is de herfst een beetje een apart seizoen. Hoewel de oogst vaak nog niet helemaal voorbij is en er daarnaast ook nog wat herfst- en wintergroenten, zoals boerenkool en pompoen, in de tuin staan, begint ook het winterklaar maken van je tuin al. De eenjarige planten die geen vrucht meer dragen, moeten plaats gaan maken voor zwarte aarde. Ik neem je in deze blog even mee mijn moestuin in. 

We beginnen rechts vooraan. Onze eerste stop is de appelboom. Die heeft dit seizoen heel veel meer vrucht gedragen dan vorig seizoen. Helaas waren wij niet de enigen die dat doorhadden, ook de wespen maakten er goed gebruik van. Op 13 september was het tijd om de appels te plukken. Inmiddels hebben we een deel ervan al verwerkt in een heerlijke appelmoes! 

Dan kijken we even naar links. Daar staat al een paar weken een pompoenplant vrolijk te bloeien. Maar daar blijft het ook bij. Ik vrees dat ik dit jaar geen eigen pompoen kan uithollen met Sint Maarten… Maar ik geef de plant uiteraard de kans om het toch nog te blijven proberen.

In het bedje naast die pompoenplant, staan maïs- en koolrabiplanten. De laatste maïskolven zijn oogstklaar. Ik ben superblij dat het me gelukt is om voor de eerste keer, weliswaar maar zo'n zes van de oorspronkelijke twintig, zaailingen op te kweken tot grote, vruchtdragende planten. De maïskolven hadden echter niet zo heel veel smaak. Maar hé, nieuwe ronde, nieuwe kansen, dus volgend jaar proberen we het gewoon nog eens! De koolrabi’s zijn wel erg lekker, dus ook die zullen volgend seizoen terugkeren in mijn moestuin. En voorlopig heb ik er gelukkig nog genoeg!

Als we iets doorlopen, komen we bij de spinazie. Die heb ik eind augustus gezaaid, samen met veldsla en raapstelen. De spinazie kwam na een tijdje wel op, maar is nog niet heel groot geworden. Ik wacht dus nog even af en anders wordt het een babyspinazie salade! (Update oktober 2022: de spinazie is zeker nog groter geworden, zie onderste foto hieronder 😊) Ik wist dat ik met het zaaien van winterwortel een risico nam, omdat ik er ontzettend laat mee was. Het is dan ook, net als de veldsla en raapsteeltjes wel opgekomen, maar heel klein gebleven. Ik denk dat er dus niet echt van wortels te spreken valt, haha.

In de bedjes daarnaast, nog verder naar achteren, staan nog heel veel bloemen te bloeien. De afrikaantjes weten van geen ophouden en ook de cosmea’s, calendulas, dahlia's en slaapmutsjes nemen ruim te tijd om zichzelf te showen en ook een klein aantal riddersporen en leeuwenbekjes is toch nog gaan bloeien! In een herfstige, legere tuin zorgen ze met z’n allen voor een gezellige sfeer!

Tussen al die bloemen groeit de boerenkool vrolijk door. De plantjes zijn al minstens twee keer zo groot als toen ik ze in de grond zette! Dat wordt smullen deze winter…

Nog verder naar achteren, staan het bankje en de kist. Vanaf daar bekijken we even de hele moestuin. Wat opvalt, is een lichtgroene waas over het hele landje: onkruid. Een paar weken geleden hadden we volledig zwarte aarde, maar je weet wat er gebeurt als je even iets minder actief bent :( Bovendien heeft het veel geregend en dat doet het onkruid goed. Omdat de grond behoorlijk nat is en het onkruid nu nog vrij klein, wacht ik toch nog maar even met wieden. 

(Deze foto is vanaf de andere kant genomen.)

We lopen terug over het andere paadje, langs ons andere stukje land. Daar komen we langs de aubergines. Die zien er helaas niet zo goed uit. Vorig seizoen hadden we een paar mooie aubergines, dit jaar zal het tegenvallen. Volgend seizoen ga ik op zoek naar het juiste ras en proberen we het gewoon weer opnieuw!

Verder vallen ook op dit stukje land laatbloeiers, zoals afrikaantjes, oost-indische kers en calendula, op. De boerenkool doet het daar ook goed en de courgetteoogst komt nu pas langzaam tot een einde. En aan een van de pompoenplantjes hangt zelfs een mini pompoen! Wie weet hoe groot die nog gaat worden… 

En dan zou ik nog bijna de veldsla vergeten te noemen, die voor het eerst echt goed gelukt is en ongetwijfeld binnenkort in een van de laatste moestuinmaaltjes van het seizoen belandt…

Tot zover het herfstige rondje moestuin! Geniet van de mooie kleuren, zou ik zeggen! 

Liefs,

Rachel

Het laatste nieuws van Moestuin Naturaleza🌱 in je mailbox ontvangen? Abonneer je via de homepagina op mijn website!